Bir ay doğar akşamdan sabaha
Sensiz sabahlarım akşamım oldu
Uyan uyan kınalıkuzum sar sinene
Yine mi sensiz günler
Hayalet oldum sensizlikte
Hani aşağı bakardın pencerenden
Ne güzeldi tebessümün
Tebessümün hayali ile sensiz gecelerde
Pencerenin altında nöbet tutuyorum
Belki bakarsın ümidi ile
Belki abi dersin ümidi ile
Işığın yanınca hemen kaçıyorum
Senden başka kimse görmesin diye
Görecekse kınalıkuzum görsün diyorum
Meğer ne tatlıymışsın
Meğer ne tatlıymış tebessümlerin
Ben yine nöbetlerime gidiyorum
Ama sessizce kimse yokken
Hayalen minik taşlarımı atıyorum
Biraz bekleyip sonra geri dönüyorum
Seni de çok özlüyorum kınalıkuzum
Çokluk nasıl ifade edilir bilmiyorum
Aslında hiçbirşey bilmiyorum
Ama özlüyorum
Bazen miniği sevmeye gidiyorum
Onu da beceremiyorum, ya
Ona bakıp bakıp dalıyorum
Birşeyler eksik görüyorum
Tebessümün miniğinin yüzünde
Baktıkça doluyor gözlerim
Dedim ya kınalıkuzum
Özlüyorum
Yorumlar (0)